Want hoe oud is de wind, het klateren
de geur van het gras en het kalme razen van de wolken?
Hoe lang is men kind en blijft in zichzelf ter plekke
voor men uit avontuurlijkheid of honger verder trekt?
[uit: Zelfportret als element, Pieter Boskma, Zelf, De Bezige Bij Amsterdam, 2014, p. 42].
Inleiding:
Hoe ontstaat verbeeldingsruimte bij kinderen? Waardoor krijgen kinderen een gevoel voor en een besef van de taal van het hart? Op welke manieren leren kinderen de verbinding tussen het zichtbare en onzichtbare in eigen woorden en beelden uitdrukken? Deze drie vragen heb ik mezelf gesteld voor dat ik dit artikel ging schrijven. In dit artikel wil ik nadenken over de basisvraag: zijn leerlingen van de basisschool in staat samen in gesprek te raken met een religieuze bron? Door enkele voorbeeldverhalen uit te werken wil ik voldoende beelden wakker roepen bij de lezer van dit artikel om zelf antwoorden op deze vragen te komen.
